Mijn naam is Cathy. Ik ben een 43-jarige weduwe-moeder. Ik heb een zoon van 21 jaar, Brian. Ik ben een vrij lange, slanke vrouw; 1,80 m, heel lang, donkerbruin haar dat tot aan mijn middel komt en donkerbruine ogen. Tennis en hardlopen hebben mij in een goede conditie gehouden. Men heeft mij gezegd dat ik op Eva Mendez lijk, maar ik denk dat ze gewoon beleefd zijn.
Mijn zoon Brian lijkt meer op zijn vader…
Hij heeft kolenzwart haar en is niet groter dan 1,80 m. Hij is een beetje verlegen, maar heeft een heel goed gevoel voor humor. Brian’s vader was een heel knappe man en Brian heeft daar alles en nog wat van meegekregen.
Er zijn maar twee duidelijke verschillen tussen Brian en zijn vader. Brian is een zeer brede, gedrongen jongeman. Zelfs als jongetje op de middelbare school was Brian al zeer goed gebouwd; zeer gedefinieerd. Hij speelde alle vier de jaren van de middelbare school in het football-team en is nu running back in het football-team van zijn college.
Zijn vader daarentegen was nogal mager en niet atletisch. Het andere verschil was minder duidelijk voor iedereen, behalve voor mijn zus en mij.
Mijn overleden echtgenoot, Jimmy, was een zeer goede minnaar. Wij genoten lange tijd van een vol en opwindend seksleven, voordat een auto-ongeluk hem van ons wegnam. Jims penis was niet erg groot, hooguit vijf centimeter in erectie, maar Jimmy wist hem goed te gebruiken. Hij gaf mij nooit reden tot klagen. Hij noemde zijn kleine penis “The Washburn Curse” en vertelde mij schertsend hoe die van generatie op generatie was doorgegeven door zijn over-over-overgrootvader, Jeremiah Washburn. Hij maakte mij altijd aan het lachen. Ik zei hem dan dingen als;
“Dit is alles wat ik ooit nodig zal hebben” of “Ik hou ervan hoe het allemaal in mijn mond past.”
Ik vertelde hem die dingen niet om hem beter te laten voelen. Ik zei het hem omdat het de waarheid was. Wij deden nooit iets te geks, niets dat ons in de gevangenis zou doen belanden, maar ik geloof dat ik gewillig zowat al zijn fantasieën vervulde; althans die waarover hij mij verteld had. Ik had zelfs een van mijn vriendinnen in ons bed uitgenodigd toen wij pas getrouwd waren. Hij had me gezegd dat hij nog nooit met twee vrouwen tegelijk was geweest en dat hij het graag eens zou proberen. Hij had een verjaardag voor de boeg en ik maakte er een die hij zeker nooit zal vergeten.
Toen hij belangstelling toonde voor anale seks, was ik terughoudend, maar zeker bereid om het eens te proberen. Ik moet zeggen dat ik nogal dankbaar was voor de Washburn vloek toen we die weg verkenden. Feit was; ik hield van Jimmy en ook van zijn penis.
Toen Brian nog maar een kleine jongen was, werd het mij nogal duidelijk dat Jimmy de “Washburn Curse” niet met zijn zoon zou delen.
Ik kan me herinneren dat mijn zus en ik elkaar tijdens het bad kleine opmerkingen en grapjes maakten over Brians penis, zoals:
“Hij kan een echte vrouwenmoordenaar worden.”
“Dat is een mooi pakketje dat hij daar heeft.”
“Ik hoop dat hij daar nog in groeit.” Zulke kleine opmerkingen.
Ik heb Brian in bad gedaan tot hij bijna zeven jaar oud was, toen hij mij meedeelde dat hij vond dat hij te oud was om door zijn mama gewassen te worden. De volgende weken inspecteerde ik mijn zoon van top tot teen nadat hij klaar was met baden. Tevreden over het werk dat hij zonder mijn hulp deed, liet ik hem voortaan zichzelf wassen.
Welnu, op een avond een tijdje terug, Brian zat op de middelbare school geloof ik, betrapte ik hem in de badkamer. Hij stond met één voet op het bad en hij was zich aan het afdrogen na het douchen. Hoewel het allemaal vrij snel ging, gingen mijn ogen meteen naar het ding dat tussen zijn benen hing. Letterlijk, ik meen het. Het hing! Toen ik het voorval enkele dagen later aan mijn zusje herinnerde, herinner ik me dat ik de woorden “slangachtig” gebruikte.
Het was gemakkelijk te zien dat “The Washburn Curse” een generatie zou overslaan. Van wat ik meende te zien, was zijn penis al een heel stuk groter dan die van zijn vader, en merkbaar dikker als goed……And Brian was ZACHT! Eigenlijk was het de dikte die in de eerste plaats mijn aandacht getrokken had. Ik was een beetje teruggenomen.
{Het voorval deed me denken aan enkele foto’s die mijn vriendin en ik in een tijdschrift hadden gezien toen we tieners waren. Mijn vriendin, Cindy, had het uit de kamer van haar broer meegenomen en naar haar kamer gesmokkeld op een nacht dat ik bleef slapen. De naam van het blad was “Too Big”. Wij waren verbaasd over de foto’s, maar dat is een heel ander verhaal.}
Hoe dan ook- Brian keek op en zag mij staan gapen. Ik moet daar gestaan hebben met openhangende mond.
“Moooommm!” Hij piepte en bedekte zich snel.
Ik verontschuldigde me prompt en deed de badkamerdeur dicht. Ik stond voor de deur met mijn hand nog steeds op de deurknop, langzaam mijn hoofd schuddend in ongeloof. Ik vroeg mij af of ik werkelijk gezien had wat ik dacht gezien te hebben. Dat kon niet, zei ik tegen mezelf.
Ik weet dat de grootte van zijn penis mij, als zijn moeder, niet had mogen verontrusten. In mijn verdediging, in het begin wilde ik alleen maar weten of mijn ogen mij parten speelden. Ik was verbaasd dat ik daar zo over nadacht, maar ik kon niet ophouden. Ik wilde weten of wat ik zag echt was, of dat het gewoon iets was wat mijn verbeelding uit proportie bracht, om het zo maar te zeggen. Ik begon mij af te vragen of het misschien gewoon het licht was of misschien de manier waarop hij stond. Ik bedoel, als hij zo groot was als hij eruit zag, dan zou ik zeker zoiets gemerkt hebben- Bij het zwembad- Op het strand. Ik begrijp niet waarom het zo belangrijk voor mij was, op de een of andere manier, maar het was zo.
Ik merkte dat ik er in de dagen en nachten daarna nog vaak aan dacht. Ik wierp zelfs af en toe een vluchtige blik op de voorkant van zijn korte broek en zijn badpak, om te zien of ik misschien een omtrek kon zien of een verwijzing naar de maat, maar alles wat hij droeg was baggy. Misschien was het op die manier comfortabeler voor hem. Ik voelde mezelf blozen telkens als ik mezelf betrapte op kijken; beschaamd dat ik zoiets zou doen, bang dat iemand mijn belangstelling zou opmerken.
Ik schaamde mij er soms voor dat ik zo naar mijn eigen zoon keek. Ik zei tegen mezelf dat ik alleen maar probeerde te bevestigen wat ik dacht te zien. Ik hield mezelf voor dat ik me vergist moest hebben, dat het onmogelijk was dat “Mijn kleine man” zo’n… …zo’n grote penis kon hebben. Maar, hoe meer ik het probeerde te verwerpen, hoe meer ik er bij stil bleef staan en hoe meer ik het wilde weten.
Het was zelfs zo ver gekomen dat ik een keer voor de deur van de badkamer stond met mijn hand op de knop, klaar om binnen te stormen om nog eens snel te kijken.
Ik weet hoe dit alles klinkt.
Op een avond kwam ik binnen van een laat diner met de meisjes en vond Brian slapend op de bank voor de TV in alleen een T-shirt en zijn boxershort. Ik leunde voorover om hem wakker te maken en te zeggen dat hij maar naar bed moest gaan. Ik wilde hem net op de schouder tikken, toen mijn ogen naar zijn boxershort dwaalden. Ik bevroor. Uit de open gulp stak de eikel van Brians penis. Hij was ongeveer zo groot als een golfbal. Mijn maag flipte. Ik bedekte mijn mond met mijn vingers om een hijg te dempen.
Ik voelde me zo onnozel, als een vervelend klein meisje, dat naar de geslachtsdelen van een jongen stond te gluren. Maar hoe dan ook, ik wilde meer zien. Ik wierp een blik omhoog om zeker te zijn dat hij sliep. Ik wilde niet weer betrapt worden op het staren naar de pik van mijn zoon. Dit was niets anders dan iemand in de badkamer binnenstormen. DIT zou moeilijk uit te leggen zijn.
Ik voelde mijn maag kriebelen toen ik mijn aandacht weer verlegde naar de geslachtsdelen van mijn zoon. Ik haalde diep adem om mij te kalmeren en hervatte mijn onderzoek. {Ik noem het een onderzoek…Maar in werkelijkheid was het borderline molestering.}
Ik voelde mezelf blozen. Ik was behoorlijk geschrokken van mijn reactie. Ik voelde me een beetje licht in het hoofd worden, toen ik besefte dat dit misschien eindelijk mijn kans was om het echt te zien, Alles ervan, en dit hele gekke, stomme gedoe te laten rusten. Misschien waren het de drie Gin & Tonics die ik tijdens het eten had gedronken, ik weet het niet, misschien de twee glazen Jack. Zo niet, dan moesten het de Jello shooters zijn. Hoe dan ook… ik moest me inhouden om niet te giechelen als een schoolmeisje.
Ik boog me nog wat meer voorover en hield mijn hoofd schuin om te zien of ik beter in de spleet van zijn ondergoed kon kijken. Het had geen zin; zijn boxershort verborg alles behalve het topje. Als ik er nog meer van wilde zien… …dan moest ik zijn gulp verder open trekken.
Ik had moeten beseffen hoe diep ik in gedachten was toen “Zijn gulp verder open doen om beter te kunnen kijken” mijn antwoord was op dat specifieke probleem, in plaats van hem gewoon wakker te maken, hem naar bed te sturen en zelf naar bed te gaan.
Ik keek om er zeker van te zijn dat hij sliep. Ik beet op mijn onderlip en strekte langzaam een trillende wijsvinger uit, en bewoog die langzaam naar de gulp van mijn zoon. Hoe dichter mijn vinger kwam, hoe zenuwachtiger ik werd. Ik kon het niet geloven. Nog een snelle blik omhoog voordat ik voorzichtig mijn lange nagel in het spleetje van zijn boxershort haakte en zachtjes, langzaam, het kleine spleetje open trok.
Mijn vinger was zo dicht bij de lul van mijn zoon. Weer moest ik de neiging om te giechelen onderdrukken. Ik bewoog mijn hoofd een beetje opzij, zodat het licht van de tafellamp de omgeving beter kon verlichten. Ik merkte dat mijn hand nogal trilde. Ik wierp nog één keer een blik op Brian. Hij sliep nog steeds.
Ik kon nu wat beter in zijn boxershort kijken. Daar was het; het meeste toch. “Jeeezzzz…” fluisterde ik onder mijn adem. Ik merkte dat ik het met dat van zijn vader vergeleek. Zelfs zacht, wat ik er van kon zien, was groter dan die van zijn vader ooit hard was geweest.
Ik zag wat elk stukje van minstens vijf centimeter van de penis van mijn zoon leek te zijn. Hij zag er mooi glad uit {U weet wel, als een pik} en na al mijn pogingen om te bevestigen wat ik meer dan 2 jaar eerder meende gezien te hebben, kon ik nu zien dat het in feite niet mijn verbeelding geweest was. Zijn pik was behoorlijk groot en heel, heel dik… …dik eigenlijk.
“…En hij is niet eens hard…” Ik weet nog dat ik zei. “Mijn zoon heeft een dikke pik” Ik schudde langzaam mijn hoofd, Deels voldoening deel…Trots.
Kennelijk sprak ik nogal hard, want plotseling gromde Brian en verschoof zijn gewicht. Toen hij zich omdraaide, trok ik mijn hand terug, alsof dat rotding me zou bijten. En toen ik dat deed, gleed ik onwillekeurig met mijn vinger over de penis van mijn zoon. Ik was mij onmiddellijk bewust van het contact. Ik stond snel op, rechtop, stijf eigenlijk, en stapte snel van de bank af, met mijn handen naar mijn mond. Ik weet niet wat er met mij aan de hand was. Ik was in de gulp van mijn zoon aan het gluren – STIK MIJN VINGER ER IN ALS HIJ SLEEPT! – en om de een of andere reden stond ik op het punt te giechelen.
Mijn eerste gedachte had moeten zijn om de huiskamer uit te rennen en naar mijn kamer te gaan voor het geval hij wakker zou worden. Misschien een soort 24-uurs HOT-LINE bellen of een steungroep of zo. Hadden ze ook steungroepen voor moeders die in het ondergoed van hun k*d porren? Waarschijnlijk niet.
Hoe dan ook – het enige waar ik aan dacht was: “Ik heb het aangeraakt!” Ik stond daar en probeerde stil en stil te zijn, terwijl Brian zich met een lang bord neerzette. Ik stond bevroren, te staren, voor wat wel een hele tijd leek.
Zoals het geluk het wilde, {Good geluk? – Pech? – Stom geluk? – De jury was er nog niet uit.} Brian’s penis had zich een weg naar buiten gebaand door de gulp van zijn boxershort, toen hij van positie gewisseld was.
{Ik herinner me dat mijn mond openviel en ik geloof dat ik misschien wel tien of vijftien minuten gestopt ben met ademen.}
Ik kon hem bijna helemaal zien. Er was geen twijfel mogelijk. Er was geen behoefte meer aan bevestiging. Hij lag over naar één kant, misschien iets meer dan 6 centimeter en zo dik rond als een flinke banaan… een heel flinke banaan.
Ik kon het niet helpen, maar vroeg mij af: “Wat als het hard was?”
Een fractie van een seconde begon ik na te denken over hoe ik zo’n prestatie zou kunnen volbrengen.
Ik schudde mijn hoofd om de gedachte weg te schudden en deed snel weer een stap achteruit om mijn verstand te verzamelen. Ik kon niet geloven wat ik dacht. Wilde ik echt zien hoe groot de pik van mijn zoon zou worden? Wilde ik echt zien hoe de pik van mijn eigen zoon… …hard zou worden?
Ik vroeg mij af wat ik bereid zou kunnen zijn te doen om dit te laten gebeuren. Een hete flits spoelde over mij heen alsof ik een ovendeur had geopend en ik besefte dat ik weg moest gaan.
Wauw! Het was enigszins ontnuchterend.
Ik schaamde mij voor de manier waarop ik mij voelde. Stel immers dat hij wakker zou worden en ontdekken dat zijn harde penis uit zijn korte broek stak en dat zijn moeder boven hem zweefde. “Mijn God!” Dacht ik. Hoe zou ik zoiets als DAT moeten uitleggen?
Snel en stil verliet ik de woonkamer en rende naar boven, naar mijn slaapkamer. Ik lag in bed tot ver na middernacht te worstelen met mijn geweten, en probeerde alles te bevatten. Ik wist dat het verkeerd was, wat ik deed en de manier waarop ik dacht, maar ik kon er blijkbaar niets aan doen.
Beelden van mijn vader flitsten door mijn hoofd. De geur van zijn eau de cologne en bourbon vulde mijn neusgaten. Herinneringen aan ongepaste momenten deden mij rillen, maar maakten mij vreemd genoeg ook warm tussen mijn benen.
Ik herinner mij dat ik dacht hoe blij ik was geweest dat ik niet meer gedronken had en wat er gebeurd zou kunnen zijn als ik een “fair well Long Island ice tea” had gedronken.
Jimmy {mijn man} was op dat moment al meer dan twee jaar weg. Ik probeerde mezelf ervan te overtuigen dat deze gedachten en handelingen misschien een product van eenzaamheid waren en dat ik Jimmy nog steeds miste, maar diep van binnen, hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik wist dat er meer aan de hand was. Ik wist dat ik ergens in de loop van de tijd op de een of andere manier geobsedeerd was geraakt door de penis van mijn zoon.
Eerst was ik verontrust en in verlegenheid gebracht door de gedachten en beelden die zich in mijn hoofd schenen te werken. Zij schenen mij met steeds grotere regelmaat te bombarderen. Feit was, dat ik die van mijn zoon met zijn pik hard wilde zien en mij verschillende scenario’s voorstelde die mij zouden bezorgen wat ik wilde.
Ik herinnerde mezelf eraan dat zulke dingen verboden waren, moreel verkeerd, maar ik wist ook zeker dat dit soort dingen voortdurend gebeurden in alle lagen van de bevolking.
Na verloop van tijd merkte ik dat ik toleranter was geworden, dat ik de dingen waar ik aan dacht gemakkelijker vond, en ze soms zelfs accepteerde, zo niet omhelsde.
Ik ontdekte dat ’s avonds laat, als ik alleen in mijn bed lag, deze verboden gedachten en beelden ergens veranderde in welkome dromen en verlangens, zelfs fantasieën.
In het begin probeerde ik beschamend de drang te onderdrukken, maar vond dat meestal nutteloos. Ik hield mezelf voor dat er van zulke gedachten en verlangens nooit iets terecht zou komen en vroeg me af of mijn vader zichzelf hetzelfde had voorgehouden. Voor ik het wist, leidden deze gevoelens tot masturbatie en tot mijn verbazing tot enkele zeer intense orgasmen. Ik was geobsedeerd.
Behalve af en toe een blik of een vluchtig gevoel, hield ik mijn duistere fantasieën zo goed als voor mezelf. Het was 19 augustus, Brian’s 17e verjaardag, toen dat alles veranderde.
Het was vroeg op een zaterdagmorgen; ik was net binnengekomen van een rondje hardlopen en dacht dat ik de vuile kleren bij elkaar zou rapen en de was zou doen voordat ik ging douchen.
Ik naderde Brians slaapkamerdeur met een arm vol vuile kleren uit mijn kamer. Ik draaide rustig de knop om en deed zo stil mogelijk een stap naar binnen, in de hoop hem niet wakker te maken.
Tot mijn ongeloof lag Brian languit op zijn bed met zijn pyjamabroek tot voorbij zijn knieën geduwd. Ik bevroor daar, halverwege de stap. Zijn ogen waren gesloten en ik kon hem zachtjes horen koeren: “Ja, zo is het goed. Doe het…” Maar mijn echte aandacht was gericht op wat er in zijn hand was. Ik stond daar bij de deur in mijn hardloopshort en sportbeha, een arm vol vuile kleren en mijn hand nog steeds op de deurknop en keek toe hoe mijn zoon zich aftrok.
Hij was zo bezig met wat hij aan het doen was, dat hij niet eens merkte dat ik daar stond. Ik was niet in staat te bewegen of iets te zeggen, terwijl ik toekeek hoe hij masturbeerde. Ik wist dat ik weg moest gaan, maar eenvoudig gezegd, wilde ik dat niet.
Er was geen twijfel mogelijk over wat ik deze keer zag. Hij was meer dan alleen maar “opgewonden”. Er was hier geen “Washburn Vloek” aan de gang; dat was zeker. Hij was nu hard, echt hard. Wat weer opviel was de dikte ervan. Terwijl ik toekeek hoe zijn hand op en neer ging, zag ik dat zijn vingers niet helemaal rond de dikte reikten. Hij streelde er met één hand over en het was gemakkelijk te zien dat er minstens drie centimeter vlees uit stak voorbij de bovenkant van zijn hand en minstens evenveel eronder.
“Mijn God het is enorm…” Dacht ik bij mezelf, en het WAS; bijna op het punt dat het griezelig was.
Ik stond daar maar en keek toe hoe zijn hand op en neer bewoog, op en neer. Ik kon niet wegkijken.
“Dat is het…” Kreunde hij. “Doe het…”
Ik had geen idee hoelang ik daar stond. Ik had het gevoel dat ik in een droom was.
Ik had in mijn leven niet veel piemels gezien, maar ik was ook geen non. En buiten tijdschriften of het Inter-Net had ik nog nooit zo’n grote, zo’n dikke pik gezien bij een man… …laat staan bij een 17-jarige jongen. {Niet dat ik veel piemels van 17-jarigen heb gezien}. Ik stond daar helemaal verbaasd, terwijl mijn zoon begon te kronkelen en nog wat luider begon te kreunen, nog volkomen onbewust van het feit dat ik daar op nog geen tien meter afstand stond. Toen zijn hand sneller begon te bewegen, werd het mij duidelijk dat hij het niet lang meer ging volhouden.
Ik had stilletjes de deur moeten sluiten en weggaan. Ik had moeten
moeten denken aan hoe beschaamd wij beiden zouden zijn als hij me zou betrappen
hij mij zou betrappen, hoe gênant het zou zijn, maar in plaats daarvan leek het feit dat ik mijn zoon zou zien klaarkomen, mijn denkproces te beheersen.
Vreemd genoeg kon ik alleen maar denken aan hoeveel sperma er uit zo’n dikke pik zou komen. Toen kreunde hij iets wat ik nooit verwacht zou hebben. Het vloerde mij gewoon.
“Ja mam… …Ga-kop…” Kreunde hij terwijl hij zich aftrok. “Ga-kop- doe het.”
“Oh mijn God!” Fluisterde ik hardop en liet de vuile kleren op de grond vallen.
Brians ogen sprongen open en hij draaide snel zijn hoofd naar mij toe. Zijn hand was opgehouden met pompen, maar bleef om zijn lul gewikkeld. Toen onze blikken elkaar ontmoetten, keek hij even geschokt als ik. Ik staarde hem alleen maar aan, stomverbaasd, sprakeloos.
“Mam!!!” Blafte hij, terwijl hij zijn pik losliet en naar zijn pyjamabroek klauterde.
“Het… …spijt me zo Brian!” Fladderde ik, net zo in verlegenheid gebracht als hij. “IK… …IK…”
Ik probeerde de kleren op te rapen en weg te gaan, terwijl hij zich met moeite aan zijn pyjamabroek omhoog trok. Ik raapte de kleren bij elkaar en stond op, juist toen hij zijn voeten op de grond zwaaide en zijn handen in zijn schoot liet vallen, in een poging om de bobbel te verbergen. Veel geluk daar.
“Ik was juist. . ik kwam binnen om te halen. . ik dacht dat u. . . .”
Ik stotterde en mompelde zenuwachtig terwijl ik mij probeerde te verontschuldigen.
Hij keek naar mij op. De verlegenheid stroomde over zijn gezicht en ik kon de vernedering in zijn ogen zien. Ik voelde me zo slecht voor hem. Ik deed instinctief een stap naar hem toe om hem te troosten.
“Het is goed. . . .” zei ik tegen hem. Toen ik dichterbij kwam, trok Brian zich een beetje terug en dwong zijn blik naar de grond, niet in staat om mij aan te kijken.
Ik haalde diep adem. “Het is niet erg, Brian.” flapte ik eruit, terwijl ik probeerde luchtig en nonchalont te klinken. “Alle jongens doen het. Je oom Jimmy deed het de hele tijd, buitensporig veel.” zei ik hem, terwijl ik probeerde er luchtig over te doen.
{ Ik herinnerde mij dat toen ik mijn broer had betrapt toen hij het deed, hij de tegenovergestelde reactie had gehad. Hij had me zelfs gevraagd of ik naar hem wilde kijken. Ik was 13 jaar. Ik zei dat ik dat wilde en stond naast zijn bed en keek toe hoe hij zichzelf tot een hoogtepunt bracht.}
“Niet waar zijn moeder bij is.” Fluisterde hij en wendde zijn blik naar het raam. Ik vond het wel grappig wat hij had gezegd en kon het niet helpen een beetje te giechelen.
“Nou, ja… …ik denk dat hij dat niet gedaan heeft. Maar hij leek er geen probleem mee te hebben om het voor mijn neus te doen.” vertelde ik hem.
“Dat meen je niet?”
“Nee, dat doe ik niet.”
Ik legde mijn hand op zijn schouder en wreef er een beetje over. “Je vader deed het vroeger ook altijd waar ik bij was.” Bekende ik.
Hij draaide zich om en keek me een beetje verbaasd aan. Ik schudde mijn hoofd, “Dat deed hij.” Verzekerde ik hem. Brian zat daar stil en zelfbewust.
“Het spijt me echt dat ik binnenkwam Honey.” fluisterde ik. { Achteraf gezien had ik helemaal geen spijt.} “Ik dacht dat je al zou slapen. Ik denk dat je een gelukkige verjaardag wensen nu een beetje dom lijkt, huh?”
“Ja, bedankt voor de grote doos met ‘Embarrassed’. Precies mijn maat ook.” Zegt hij me met een f****d glimlachje. Het was fijn te zien dat hij nog gevoel voor humor had.
Ik glimlachte terug. “Ja, als je maat extra groot is, toch?” Ik giechelde een beetje geschokt dat ik daar heen was gegaan.
Ik kon niet geloven dat ik dat tegen mijn eigen zoon gezegd had. Ik was van plan weg te gaan voordat ik nog iets stoms zei, maar toen ik bij de deur was, stopte ik en draaide me om,
“Ik doe de deur wel dicht, dan kun jij het afmaken?” Zei ik zachtjes met een lichte glimlach om mijn lippen.
“Ja, natuurlijk. Alsof ik dat NU zou kunnen doen!”
Ik probeerde het te laten lijken alsof het niets bijzonders was – een alledaags iets.
“Nou, om u niet nog meer in verlegenheid te brengen dan ik al gedaan heb, zo te zien. . .” Ik knikte naar zijn schoot. “…is het nogal duidelijk dat je moet afmaken.” vertelde ik.
Hij keek in zijn schoot en zag dat zijn handen weinig deden om de bobbel te verbergen.
“MAM?”
“Wat? Het is gewoon dat je eruit zag alsof je op het punt stond om. .’Je weet wel’
. . voordat ik het verpestte.”
“Mam!”
“Wat?” Ik kon mijn lach niet inhouden. Voor de tweede keer die ochtend had ik hem overrompeld. Hij leek echt verbaasd dat ik zo nonchalant over de hele zaak deed. Maar dat was waar ik voor ging…Nonchalant.
“God! Hoe weet jij in godsnaam wat ik van plan was?”
“Omdat ik hier stond. … kijken.”
“KIJKEN?” Schreeuwde hij bijna.
Ik beet op mijn lip en schudde verontschuldigend mijn hoofd.
Hij kreunde en haalde zijn handen van zijn schoot en bedekte zijn gezicht.
Zoals u misschien al dacht, gingen mijn ogen meteen naar de bobbel in zijn pyjama.
“Heb je….” Hij aarzelde, zoekend naar de woorden. Ik wist wat hij mij wilde vragen.
“Ja, ik heb je gehoord Brian.” Zei ik hem rustig. “Maar dat is ook niet erg.”
Vreemd genoeg stoorde het mij niet dat mijn zoon aan mij dacht terwijl hij masturbeerde. Eigenlijk vond ik het wel vleiend, maar, begrijpelijkerwijs, leek het hem te storen dat ik het wist.
“Oh mijn God!” Kreunde hij, van achter zijn handen. “Neem je me in de maling?”
“Nee. En het is OK, Brian.”
“Het is niet OK. Waarom ging je niet gewoon weg toen je zag wat ik aan het doen was?” Vroeg hij door zijn vingers, beschaamd om me nu aan te kijken. Hij schudde zijn hoofd van links naar rechts, ongetwijfeld wensend dat hij nog sliep.
Dat was een goede vraag. Ik wist eigenlijk niet goed wat ik moest zeggen. Ik dacht dat het misschien beter was om de schijnwerper op mij te richten, in plaats van op hem, als het ware. Dus in de hoop hem wat op zijn gemak te stellen, ging ik voor de waarheid.
“Ik weet het niet, schat. Het spijt me.” zei ik hem. “Ik denk… …ik denk dat ik gewoon wilde kijken.” bekende ik.
Nu was ik degene die het moeilijk had om oogcontact te houden. Ik had iets gezegd wat ik nooit meer terug kon nemen. Hij hield op met wiegen en liet zijn handen van zijn gezicht vallen. Hij boog zijn hoofd een beetje naar één kant en keek naar mij op.
“Wilde je kijken?” Zijn stem was laag en vol onderzoek. Hij keek, en terecht, verward. Dit had zeker een wending genomen die ik nooit had zien aankomen.
Ik haalde mijn schouders op, hield mijn hoofd een beetje schuin en schudde piepklein beschaamd “ja”. “Sorry.” Zei ik hem en haalde opnieuw mijn schouders op.
Er viel een paar lange seconden een stilte. Ik voelde me raar en ik vroeg me af wat hij dacht, wat hij voelde. Ik was bang voor wat hij nu van mij zou kunnen denken. Hij wist dat mijn broer het altijd deed in mijn bijzijn. Hij wist dat zijn vader het ook altijd deed. En hij wist dat ik, uiteraard, met niets van dat alles een probleem had. Toen schudde hij zijn hoofd “Jeetje”, alsof hij het allemaal niet kon geloven. Ik zag hoe, wat ik dacht dat een kleine glimlach was, op zijn gezicht sloop. Ik was opgelucht het te zien. Zijn wenkbrauwen gingen omhoog, zijn onderlip trok een beetje op, terwijl hij het allemaal overdacht en in zich opnam. Ik keek toe, terwijl hij eindelijk grip op het moment leek te krijgen.
“Wow…” Zei hij uiteindelijk.
Ik verontschuldigde mij weer en zei hem dat ik wist dat het niet goed was en dat ik weg had moeten gaan. Ik kon het gewoon niet helpen.
“Zoals ik al zei, je vader deed dat vroeger altijd waar ik bij was.”
Brian trok zijn hoofd terug, “Ik begrijp het niet.”
“Wat begrijp je niet, liefje?”
“Waarom zou vader dat moeten doen, ik bedoel ……. Jullie waren getrouwd en zo. Zou je niet gewoon . . . Je weet wel?”
Toen stapte ik nog wat verder op dat been. “Ik heb hem gevraagd het te doen.” zei ik hem eerlijk.
“Je hebt het hem GEVRAAGD? Maar waarom?”
“Wow!” Dacht ik. Ik kon niet geloven dat het zover gekomen was.
Ik dacht even na, zoekend naar de juiste aanpak. Toen ik besefte dat ik waarschijnlijk al te veel gezegd had, wist ik dat ik hem dit niet moest vertellen, maar ik flapte het er toch maar uit. Soms ben ik verbaasd dat ik rondloop met genoeg verstand om mijn eigen kont af te vegen.
“Ik vond het gewoon leuk om te kijken…” zei ik zachtjes tegen hem en draaide me toen beschaamd om, om weg te gaan.
Ik kon niet geloven dat ik zoiets echt had opgebiecht. Ik had het hardop gezegd en het scheen hem in ieder geval een beetje beter te doen voelen.
“Mam?”
Ik stopte. Ik voelde mijn maag omdraaien terwijl ik me omdraaide,
“Ja schat?”
Toen zei Brian iets dat alles veranderde.
“Als je echt wilt, kun je de deur ook gewoon open laten staan.” Zei hij.
Er viel weer een lange stilte. Deze was echter anders. Deze deed me helemaal tintelen van binnen. Het gaf mij het gevoel alsof ik weer op de middelbare school zat en Billy Henson mij onder de tribune zat te betasten.
Ik was een beetje verbijsterd. Een paar minuten geleden had ik mijn zoon zien aftrekken en nu… wist ik niet precies wat er gebeurde. Het enige wat ik echt wist, was dat ik mij niet meer hoefde af te vragen hoe groot de pik van mijn zoon was. Hij was enorm en ik had mijn zoon iets heel persoonlijks verteld.
Voordat ik mezelf kon tegenhouden, flapte ik eruit…
“Zeg je wat ik denk dat je zegt Brian?”
Hij glimlachte, “Ik weet het niet. Wat denk je dat ik zeg, mam?”
“Ik denk dat je zegt…” Ik voelde mijn keel dichtknijpen. “…Dat ik kan kijken als ik dat wil.”
Als dat niet was wat hij bedoelde, dan beging ik een grote vergissing. Ik vroeg me af hoe dit onze relatie zou kunnen veranderen; of hij zei wat ik dacht…of niet.
“Ik denk…ja, dat is wat ik zeg.” Hij keek even onzeker als ik ongetwijfeld deed. Zijn gezicht bloosde van kleur. “Je kunt…kijken…als je wilt.” Fluisterde hij, alsof iemand het zou kunnen afluisteren.
Ik wist niet zeker wat ik moest zeggen. Ik was niet bereid om gewoon een stoel te pakken en hem te zeggen dat hij weg moest gaan, hoewel ik dat wel gedaan zou hebben als hij het voorgesteld had.
“Ik bedoel… … Het is toch niet erg?” Voegde hij er snel aan toe, met moeite om nonchalant te klinken.
Ik haalde mijn schouders op, “Iedereen doet het.” beaamde ik, alsof we het hadden over mensen die schijten.
Wij keken elkaar aan voor ik weet niet hoe lang; misschien een seconde, misschien een minuut, maar ik herinner me dat ik moeite had met ademhalen.
Ik zuchtte, lang en hard, “Goed dan…” Ik was in de war door deze wending van de gebeurtenissen. Ik knikte . “…Ik… …Ik denk dat ik deze kleren maar even naar de wasmachine breng en……en en ze in de wasmachine gooi.” Ik dacht er niet eens aan om een van zijn vuile kleren te pakken. “Misschien kom ik wel weer naar boven als ik klaar ben.” De woorden waren eruit en gezegd voordat ik mijn lippen voelde bewegen.
